[ Pobierz całość w formacie PDF ]

jeżeli nie przebaczymy z serca tego, co względem nas się dopuszczono, zażądają i od
nas sprawy z tego, czym cieszyliÅ›my siÄ™, że zostaÅ‚o nam przebaczone przez pokutÄ™"».
Tak więc specjalnie z powodu nienawiści blizniego, przez niewdzięczność powracają
grzechy odpuszczone. Ta sama racja zdaje się odnosić i do innych.
Wykład: Jak to wyżej i powiedziano, mówi się, że grzechy przebaczone przez
pokutę powracają, rozumiejąc przez to, że ich wina zawarta jest wirtualnie w grzechu
popełnionym po pokucie z racji niewdzięczności. Niewdzięczność można popełnić w
dwojaki sposób. Najpierw z tego powodu, że coś się robi, co jest przeciwne
dobrodziejstwu. Taka niewdzięczność jest w każdym grzechu śmiertelnym, którym
Boga się obraża i człowiek staje się niewdzięczny wobec Boga, który grzechy
przebaczył. Tak więc z racji tej niewdzięczności, każdy grzech śmiertelny popełniony
po pokucie, sprowadza na powrót grzechy już przebaczone.
Innym rodzajem niewdzięczności, jest działać nie tylko przeciwko
otrzymanemu dobrodziejstwu, lecz również przeciwko temu, co stanowi istotę
dobrodziejstwa wyświadczonego. Otóż tym, co jest istotne - biorąc je od strony
dobroczyńcy - jest darowanie długów. Przeciwko temu, co jest istotne, występuje ten,
kto odrzuca prośbę swego brata o przebaczenie i żywi przeciwko niemu nienawiść.
63
Jeśli zaś rozpatrzymy to od strony człowieka pokutującego, otrzymującego od Boga
dobrodziejstwo przebaczenia, to zauważymy podwójne poruszenie wolnej woli.
Pierwsze z nich, to zwrot wolnej woli ku Bogu; jest to akt wiary ożywionej miłością;
przeciwko niemu występuje człowiek, kiedy odpada od wiary. Drugim poruszeniem
wolnej woli jest akt odrzucenia grzechu, czyli akt pokuty. Do tego aktu należy, - jak
wyżej powiedziano5 - obrzydzenie sobie grzechów popełnionych; grzesznik stoi w
opozycji z tym nastawieniem, gdy żałuje, iż pełnił pokutę. Następnie do aktu pokuty
należy decyzja penitenta poddania się kluczom Kościoła przez spowiedz, według słów
Psalmu:  RzekÅ‚em: «Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość mojÄ… Panu » i tyÅ›
odpuścił niezborność grzechu mego" 6. Przeciwko temu działa, kto wzgardzą
spowiedzią, jak to sobie przedtem postanowił.
Oto dlaczego mówi się, że u tego rodzaju grzechów zachodzi wypadek
specjalnej niewdzięczności, sprawiającej powrót grzechów przebaczonych.
Ad 1. Ten charakter specjalny jest przypisywany tym grzechom nie dlatego, że są
cięższe od innych, lecz że stoją bardziej bezpośrednio w opozycji z dobrodziejstwem
odpuszczenia grzechów.
Ad 2. Także grzechy powszednie a nawet grzech pierworodny powracają w sposób
wyżej wymieniony, podobnie jak grzechy śmiertelne, o tyle, o ile jest w nich wzgarda
dobrodziejstwa Bożego, jakim jest przebaczenie tychże grzechów. Co do grzechu
powszedniego, to nie zawiera on w sobie niewdzięczności, ponieważ grzesząc lekko,
człowiek nie działa przeciw Bogu, lecz poza Nim. Dlatego to grzechy powszednie nie
sprowadzają żadnym sposobem grzechów już przebaczonych.
Ad 3. Dobrodziejstwo może być oszacowane w dwojaki sposób, albo ze względu na
swoją wartość ilościową; pod tym względem niewinność jest większym
dobrodziejstwem niż pokuta będąca  drugą deską ratunku po rozbiciu"; albo w
zależności od sytuacji tego, kto owo dobrodziejstwo otrzymuje; pod tym względem
łaska jest tym większa, im mniej godnym jest ten, kto ją otrzymuje. Wzgardzenie
łaską, czyni grzesznika bardziej niewdzięcznym. W "ten to właśnie sposób
dobrodziejstwo przebaczenia winy grzechowej jest większe, jako że jest udzielone
komuś zupełnie niegodnemu. Stąd też pochodzi i większa niewdzięczność.
64
Artykuł 3
CZY WINA WYPAYWAJCA Z NIEWDZICZNOZCI, NA SKUTEK GRZECHU
POPEANIONEGO PO POKUCIE, JEST RÓWNIE WIELKA JAK WINA GRZECHÓW
POPRZEDNIO PRZEBACZONYCH ?
Wina będąca skutkiem niewdzięczności, płynącej z grzechu popełnionego po pokucie,
zdaje się być równie wielka, jak nią była wina grzechów poprzednio przebaczonych,
albowiem:
1. Ciężkość grzechu mierzy się wielkością dobrodziejstwa, jakim jest odpuszczenie
poprzedniego grzechu, a tym samym wielkością niewdzięczności wzgardzającej tym
dobrodziejstwem. Otóż ta wielkość niewdzięczności stanowi miarę winy, jaka z niej
wypływa. Wina zatem będąca skutkiem niewdzięczności, płynącej z popełnienia
grzechu po pokucie, jest równa winie wszystkich poprzednich grzechów.
2. Kto obraża Boga, grzeszy ciężej niż ten, kto obraża człowieka. Lecz niewolnik
wyzwolony bywa znowu przez swego pana zmuszony do takiej samej służby, od
której został uprzednio zwolniony, albo nawet gorszej. Tym bardziej więc ten, kto
grzeszy przeciwko Bogu po uprzednim uwolnieniu go od grzechu, zaciąga powinność
kary taką, jaką miał na początku.
3. Jest powiedziane u świętego Mateusza, że  Pan rozgniewany wydał go" -
któremu grzechy przebaczone znowu są poczytane z powodu niewdzięczności -
 katom, ażby oddał wszystek dług" 1. Lecz nie stałoby się tak, gdyby wina
pochodząca z niewdzięczności nie była równie wielka jak wina wszystkich grzechów
przeszłych. A więc z powodu niewdzięczności powraca równa wina.
Jednakże: Mówi Deutorononium:  Według miary grzechów będzie miara razów" 2.
Stąd oczywistą jest rzeczą, że mały grzech nie pociąga za sobą dużej winy. Lecz
niekiedy grzech śmiertelny, popełniony po pokucie, jest o wiele mniejszy niż
którykolwiek z grzechów już przebaczonych. Tak więc z grzechu popełnionego po
pokucie, nie wraca taka wina, jaką miały grzechy przedtem popełnione.
Wykład: Niektórzy mówili, że z grzechu po pokucie, z racji niewdzięczności
grzesznik zaciąga, oprócz winy nowego grzechu, również winę równą winie grzechów
poprzednio odpuszczonych. Lecz tak wcale nie musi być. Jak wyżej powiedziano,
wina grzechów poprzednich nie wraca się bynajmniej z powodu nowego grzechu, w
65
znaczeniu skutków owych grzechów przeszłych, lecz jako skutek nowego grzechu.
Ten nawrót więc winy musi być proporcjonalny do ciężkości grzechu, który nastąpił
po pokucie. Otóż może się zdarzyć, że ciężkość owego grzechu nowego dorównuje [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • moje-waterloo.xlx.pl

    •