Ficowski_Jerzy_ _Okolice_sklepĂłw

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Carl Hanser Verlag). W tomie tym znajdują się m. in. listy pisarza z wyciągami z moich
komentarzy i objaśnień, reprodukcje z dostarczonych przeze mnie fotokopii rysunków i
grafik, opracowane przez tłumaczy kalendarium życia i twórczości Schulza, które na prośbę
wydawców poprawiłem i uzupełniłem. Pomocy tej udzieliłem bezinteresownie
(bezhonoraryjnie). Wydawca potraktował ją nad-
to jako anonimową, nie zamieszczając w książce żadnej wzmianki o moim w niej udziale.
Kiedy wystąpiłem pod adresem wydawnictwa z reklamacją, wyrażono ubolewanie i
zaproponowano dodruk wyjaśnienia wydawcy, zapewniając, że dołączony będzie do
wszystkich egzemplarzy nakładu. Istotnie wkrótce otrzymałem wydrukowaną kartkę, bym ją
mógł wkleić do posiadanego egzemplarza. Tekst
�%w dosiownym tłumaczeniu brzmi:
Wydawnictwo i edytor czują się zobowiązani do podziękowania polskiemu poecie i
badaczowi twórczości Brunona Schulza, Jerzemu Ficowskiemu z Warszawy, za klisze i
fotokopie graficznego dzieła Schulza, które nam bezinteresownie udostępnił ze swego
prywatnego archiwum do wykorzystania. Edytor zawdzięcza mu nie tylko cenną pomoc
rzeczową i wskazówki odnośnie kroniki życia i twórczości, którą pan J. Ficowski osobiście
przejrzał i uzupełnił, lecz mógł także czerpać ważne informacje z jego wymienionych w
aneksie prac do komentarzy i uwag, którymi opatrzone są listy. Niniejsza informacja została
pominięta w tekście aneksu wskutek przeoczenia. Wydawnictwo".
Po kilku latach, przypadkiem, na Targach Książki w Warszawie stwierdziłem, że egzemplarze
książki nie zostały uzupełnione kartką z powyższym dodrukiem; po sprawdzeniu innych
dostępnych mi egzemplarzy spostrzeżenie moje potwierdziło się w pełni. Owo wyjaśnienie"
wydawnictwa Carl Hanser w Monachium zostało, jak się okazało, wydrukowane w...
jedynym egzemplarzu przeznaczonym dla mnie! Próbę dochodzenia moich praw wydawca
uznał za nie do przyjęcia, uzasadniając swoją odmowę jakichkolwiek wyjaśnień, nie mówiąc
już o odszkodowaniu, tym, że sprawa uległa przedawnieniu i jest niesprawdzalna wskutek
rozprzedaży nakładu.
Ta może zbyt obszerna dygresja jest nie tylko opisem osobliwych obyczajów skądinąd
cenionego wydawnictwa; stanowi ona istotne uzupełnienie bibliograficzne do omawianej
książki.
W roku 1968 w Czechosłowacji wydano Skórkowe kramy, tłum. H. Jehova, E. Sojka i O.
Bartos (wyd. Odeon), a w roku 1969 na Węgrzech Apam tuzolto lesz, tłum. Gracia
Kerćnyi (wyd. Europa K6nyvkiadó). W 1970 r. w NRD ukazały się Die ^imttaden (wraz z
albumikiem fotografii i
reprodukcji grafik i rysunków) w znanym już przekładzie J. Hahna; we Włoszech w tymże
roku Le botteghe color cannella, tłum. Anna Vivanti Salmon (wyd. Einaudi).
W 1972 r. w Holandii De kaneeluiinkels, tłum. Gerard Rasch (wyd. Moussault), w
Hiszpanii Las tiendas de color canela, tłum. Sab/ador Puig (wyd. Barral Editores), a w
Argentynie La calle de los cocodrilos, tłum. Ernesto Gohre (wyd. Centro Editor de America
Latina).
W 1976 r. w Rumunii Manechinele, tłum. łon Petrica (wyd. Edit. Univers.); we Francji
utwory zebrane w dwóch tomach: Les boutiąues de cannelle, tłum. Therese Douchy, Georges
Sidrę, Georges Lisowski (ze wstępem A. Sandauera), (wyd. Editions Denoel), i Le sanatorium
au croąue-mort, tłum. T. Douchy, A. Kosko, G. Sidrę, S. Ariet (wyd. Editions Denoel); w
tymże roku zachodnioniemieckie wydawnictwo Suhrkamp Verlag wznowiło Die J^imtldden
w tłum. J. Hahna.
W 1977 r. ukazały się wznowienia: w Stanach Zjednoczonych The Street oj Crocodiles,
tłum. C. Wieniewska (wznowienie pod zmienionym tytułem przekładu Cinnamon Shops,
wyd. w 1963 r. w Anglii), ze wstępem Jerzego Ficowskiego (wyd. Philip Roth, Penguin
Books"); w Japonii nowe, uzupełnione wydanie (wraz z Ferdydurke Gombrowicza), tłum.
Yukio Kudo (wyd. Shueisha); w Holandii Nimrod, tłum. G. Rasch bibliofilskie
wydanie jednego opowiadania (Nemrod) w 100 numerowanych egzemplarzach (wyd.
Arethusa Pers Herber Blokland Baarn).
W 1978 r. w Stanach Zjednoczonych Sanatorium under the hourglass, tłum. C. Wieniewska
(wyd. Walker a. Co). W 1979 r. w Izraelu przekład hebrajski dzieł Schulza (Sklepy i
Sanatorium) Chanujol kinmon, Bejt hdmarpe be'simai szaon hachol, tłum. Uri Orlew,
Rachel Kleiman, Joram Bronowski (wyd. Shocken Publishing House), oraz w Anglii
Sanatorium... w tAum. ! YJieniewskiej (wyd. H. Hamilton); we Francji w tymże roku edycja
wyboru listów Schulza pt. Lettres perdues et retrouv'ees, tłum. M. Craipeau (wyd. Pandora
Textes).
W 1980 r. we Włoszech pełne wydanie listów w moin opracowaniu oraz fragmentów
prozy pt. Lettere perdute
(wyd. Feltrinelli Editore).
W 1981 r. w Holandii De kaneelwinkels, tłum. G. Rasch (wznowienie z 1982 3.), (wyd.
MeulenhofF). W 1982 r. w NRD wznowienie (z 1970 r.) Die �imttaden (wyd. Volk und
Welt). W 1982 r, w Arethausa Pers Herber Blokland w Holandii wydano bibliofilską edycję
Ulicy Krokodyli w tłum. Gerarda Rasch (i z pięknymi miedziorytami Henryka Fajchauera) w
nakładzie 75 egz. W 1983 r. ukazały się Sklepy w Szwecji pt. Kanelbutikerna, tłum. Johan
Malm (wyd. Bokorlaget Prisma), z posłowiem Jerzego Ficowskiego. I wreszcie w tymże 1983
r. w Paryżu ukazała się albumowa edycja poświęcona głównie tece grafik Schulza pt. Xiega
Bałwochwalcza i jego rysunkom, ale zawierająca również m. in. przekład pióra Jerzego
Lisowskiego opowiadania Jesień, które nie weszło do francuskiego zbiorowego wydania
prozy Schulza. Tytuł edycji: Le Liure Idolatre (wyd. Calligrammes), W 1984 r.
zapowiedziano w Sofii pierwsze wydanie dzieł po bułgarsku.
Takie oto są najbardziej ewidentne przejawy pośmiertnego triumfu Brunona Schulza. Nie jest
to rezultat jekiejś efemerycznej mody, ale trwały sukces wielkiego pisarstwa, kreacji
literackiej najwyższej miary, dzieła bez precedensów i bez godnych go kontynuatorów.
Pochód dzieła Schulza przez świat trwa dopiero nieco ponad dwadzieścia lat; będzie
przebiegał dalej, obecność autora Sklepów cynamonowych tam wszędzie, gdzie dotarł i
dotrze, nie będzie zjawiskiem przelotnym. Jego twórczość wpisana zostanie na trwałe w
poczet najświetniejszych osiągnięć literatury europejskiej naszego stulecia.
Pierwsza wiosna
czyli święto Paschy
Największy objętościowo utwór Schulza Wiosna zamieszczony został w dwóch kolejnych
numerach 74 i 75 miesięcznika Skamander" w 1936 r. W pózniejszym o rok wydaniu
książkowym Sanatorium pod Klepsydrą opowieść [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; do ÂściÂągnięcia; pobieranie

Archiwum