[ Pobierz całość w formacie PDF ]

przyczyni się do wyraznego osłabienia świeckiej władzy biskupa rzymskiego. Urban IV
wprowadził w 1264 roku nowe święto: Boże Ciało. Kult świętego Chleba Eucharystycznego
stał się wkrótce jednym z głównych wyróżników łacińskiej liturgii chrześcijańskiej. Na
dworze papieskim w Viterbo przebywał znakomity filozof i teolog katolicki Tomasz z
Akwinu, autor słynnej Sumy teologicznej.
181. KLEMENS IV 1265-1268. Następny Francuz na tronie papieskim, Gwido Falcodi
Le Gros. Urodzony w Gilles (Prowansja), pochodził z rodu szlacheckiego. Był rycerzem,
następnie prawnikiem. Otrzymał święcenia biskupie jako rządca diecezji Le Puy, a pózniej
Narbonne. Urban IV mianował go legatem w Anglii. Spełniał również funkcje doradcy króla
francuskiego. Mianowany kardynałem św. Sabiny. Został wybrany na konklawe w Perugii 6
stycznia 1256 roku w jego imieniu pięciu kardynałów ukoronowało Karola Andegaweńskiego
na króla Sycylii. 26 lutego tego samego roku król Karol pobił pod Benewentem wojska
niemieckie, które pod wodzą Manfreda, syna Fryderyka II, próbowały bronić praw
Hohenstaufów do korony sycylijskiej. Manfred poległ. Dwa lata pózniej bratanek Manfreda,
16-letni Konradyn, ostatni spadkobierca Hohenstaufów, został wzięty do niewoli. Klemens IV
rzuca na niego klątwę, nazywając go  jadowitym królewiątkiem, potomkiem wężowego
rodu Hohenstaufów . Za przyzwoleniem papieskim Karol Andegaweński kazał w Neapolu
spalić na stosie młodego Konradyna. Tak zakończyła się cesarska epopeja Staufów. W
Niemczech nastąpił okres Wielkiego Bezkrólewia (1256-1273), które papiestwo usiłowało
wykorzystać do przywrócenia zasad teokracji chrześcijańskiej. Klemens IV kanonizował
Jadwigę Zląską, córkę księcia Meranu Bertolda i żonę Henryka Brodatego, księcia
wrocławskiego, krakowskiego i wielkopolskiego.
182. GRZEGORZ X 1271-1276. Teobald Visconti z Piacenzy. Był Włochem, ale
piastował urząd archidiakona w Liege (dzisiaj w Belgii). Po śmierci Klemensa IV nastąpił
najdłuższy od 307 roku wakans tronu papieskiego. Trzy lata trwały pertraktacje kardynałów
zanim postanowili obrać papieżem nieobecnego Teobalda Viscontiego, który nie był
kardynałem i znajdował się wówczas w Palestynie wraz z krzyżowcami. Koronacja nastąpiła
dopiero 27 marca 1273 roku. Wobec załamania się wyprawy krzyżowej, trudnej sytuacji
łacińskiego cesarstwa na Wschodzie, a również chaosu, który panował w Niemczech, Italii i
Sycylii, Grzegorz X postanowił zwołać sobór powszechny do Lyonu (1274). W zamyśle
papieża miał to być jeden z najwspanialszych soborów chrześcijaństwa. Zjechało do Lyonu
około 500 biskupów z Zachodu i Wschodu oraz wielu przedstawicieli europejskich dworów
59
królewskich. Z inicjatywy papieża podjęto próbę zjednoczenia wschodniego i zachodniego
chrześcijaństwa. Pod presją cesarza bizantyjskiego kilku przedstawicieli Kościoła
wschodniego zgłosiło się odśpiewać wspólnie z papieżem Credo. Do istotnego pojednania
jednak nie doszło. Ogłoszona unia miała charakter czysto formalny i spotkała się z burzliwą
opozycją ważniejszych metropolii chrześcijaństwa wschodniego. Sobór zajął się przede
wszystkim współczesnymi problemami politycznymi, rozdzielając to tu to tam korony i
hrabstwa. Na soborze obecna była delegacja Chanatu Tatarskiego, która przedstawiła plan
stworzenia wspólnej ligi przeciw Turkom. Do realizacji planu nie doszło, natomiast jeden z
posłów tatarskich ochrzcił się ku radości ojców soboru. Najważniejsze postanowienie soboru
dotyczyło konklawe: po śmierci papieża kardynałowie mają zebrać się na konklawe
najpózniej 10 dnia po pogrzebie. W czasie konklawe mają być całkowicie odizolowani od
otoczenia, pozbawieni jakiegokolwiek kontaktu osobistego czy listownego z osobami
postronnymi. Jeżeli w ciągu trzech dni nie wybiorą papieża, ich racje żywnościowe będą
zmniejszane; po tygodniu bezowocnych obrad elektorzy będą się musieli zadowolić chlebem i [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • moje-waterloo.xlx.pl

    •